Στις αρχές του 1943, οι Ισραηλίτες που παρέμειναν στην περιοχή και δεν κατάφεραν να διαφύγουν, συνελήφθησαν από τις γερμανικές αρχές κατοχής και μεταφέρθηκαν με τρένα σε στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Η Νομαρχία Έβρου, λαμβάνοντας υπόψη τις διατάξεις του Αναγκαστικού Νόμου υπ’ αριθμ. 205/1943, σε συνδυασμό με τον Ν.Δ. 176/1941 και την απόφαση υπ’ αριθμ. 34380/1941 του Υπουργείου Εσωτερικών —η οποία της παρείχε το δικαίωμα άσκησης πρωτοβουλιών για την επίλυση κάθε είδους υποθέσεων υπό ειδικές συνθήκες—, ανέλαβε τη διαχείριση των εγκαταλελειμμένων περιουσιών των Ισραηλιτών.
Λόγω της ιδιαιτερότητας της περιοχής και του γεγονότος ότι ο Νομός Έβρου ήταν αποκομμένος συγκοινωνιακά από την υπόλοιπη Ελλάδα, κρίθηκε ανέφικτη η εφαρμογή του σχετικού νομοθετικού πλαισίου κατά γράμμα. Χωρίς να αποκλίνει από τις βασικές αρχές του νόμου, η Νομαρχία εφάρμοσε ειδικό καθεστώς διαχείρισης, προσαρμοσμένο στις τοπικές συνθήκες.
Ο σχετικός φάκελος περιλαμβάνει αποφάσεις της Νομαρχίας, πρακτικά της διαχειριστικής επιτροπής, καταγραφές των χώρων φύλαξης των περιουσιακών στοιχείων και άλλα σχετικά έγγραφα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου